Rozdział 31

 Szczęśliwego Nowego Roku! Oby był lepszy od poprzedniego ;)

***

- Jadę na lotnisko - zawołał Izzy z łazienki. Ja w tym czasie sparzyłam nam obojgu kawę - Zabierzesz się ze mną? - podszedł do stolika i ucałował mnie w policzek.
- Jasne, tylko daj mi sekundę - połknęłam przepisane przez psychiatrę leki i poszłam do sypialni wyszukać odpowiednie ubrania. Mamy październik 1991r. Zespół nareszcie wraca do LA. Trochę obawiałam się spotkania z nimi. Zwłaszcza ze Slashem. Nie rozmawialiśmy od czasu jego wyjazdu.
- Gotowa? - zapytał Jeff, stojąc w drzwiach
- Już, sekundę - skakałam na jednej nodze wiążąc trampka.

Staliśmy w doskonale nam znanej hali przylotów.
- Przecież oni nie znajdą nas w tym tłumie - jęknęłam.
- Ale my znajdziemy ich... - nie zdążł dokończyć. Wokół drzwi utworzyło się ogromne zbigowisko. Wszyscy piszczeli i skandowali "Guns N' Roses!!!". Chłopak pociągnął mnie na tyły budynku - Czy te małolaty naprawde myślą, że oni będą starali się przecisnąć do głownego wyjścia? - i jak zwykle miał rację. Z tyłu budynku nie było nikogo. Najpierw przed drzwi przeszedł wściekły Axl.
- Nosz cholera jasna! Alan miał o wszystko zadbać. Nie mamy transporty, nie mamy połowy bagaży, za to mamy morze piszczących idiotek
- Może was podrzucić? - zaproponował Stradlin. Rudzielec odwrócił się, przeskanował mózg w poszukiwaniu odpowiedzi na to, kto śmiał się do niego odezwać i uśmiechnął się kącikiem ust
-Siema! - przywitał się z Izzym, ściskając się i poklepując po plecach
- Cześć Rose -  podszedł do mnie nieśmiało. To było dziwne, a nawet wyglądało nieco zabawnie. Podeszłam do niego. Oboje z Izzym byli tym trochę zaskoczeni. Przytuliłam się do niego krótko i uśmiechnęłam
- Axl, czemu się nie odzywaliście? - Rudzielec parsknął śmiechem i poczochrał moje STARANNIE UŁOŻONE WŁOSY - O rzesz ty! - dałam mu kuksańca w bok. W takiej sytuacji zastał nas Slash
- Cześć Kudłaty - uścisnęli się ze Stradlinem. Jednakże Mulat cały czas patrzył wyłącznie na mnie. Stanął z boku
- A ze mną się nie przywitasz? - zapytałam. Podszedł i niepewnie uścisnął moją rękę. Pokręciłam tylko głową i postąpiłam tak samo, jak z Axlem. Sekundę później tego pożałowałam, bo plułam jego czarnymi włosami - Slash, jak Boga kocham twoje kudły, ale  musisz coś z nimi zrobić
- Przecież ty jesteś ateistą!
- A Spadaj i udław się nimi podczas snu - machnęłam ręką. Następnie z wyjścia wynurzył się Steven, który prowadził się za rękę z pewną brunetką nieco wyższą, od niego. Adlerek ma dziewczynę?!
- Siema Rose, Stradlin. Przedstawiam wam moją Kate. Poznaliśmy się na koncercie w Berlinie. Jest najcudowniejszą, najmądrzejszą i najpiękniejszą kobietą na świecie - Stradlin skarcił go spojrzeniem - No dobrze, dorównuje jej tylko Rosemary - zachichotałam. Przywitałam się z Katarzyną, bo tak brzmi pełna wersja jej imienia. Pochodzi z Polski. Aby zobaczyć Gunsów musiała przekroczyć nielegalnie granicę, ponieważ nie wyrobiła na czas paszportu.
- Dużo zaryzykowałaś - stwierdziłam.
- Tak. Zostawiłam tam wszystko, ale chyba było warto. Znamy się ze Stevenem 8 miesięcy i ani razu mnie nie zawiódł.
- A jego nałogi...? - zasugerowałam.
- Na początku było ciężko. Zresztą pogadaj z nim sama. Ograniczył dragi prawie do zera - na samym końcu przywitali się z nami Duff i Karen
- Powiedz, że chociaż trochę tęskniłaś za swoją młodszą siostrzyczką - szepnęła.
- Usychałam z tęsknoty - zaśmiałyśmy się głośno.
- Może wypadałoby oblać nasz przyjazd? - zasugerował Slash.Odpowiedź była raczej oczywista. Wszyscy na szczeście zmieściliśmy się w jednym busie.
- To gdzie jedziemy? - zapytał kierowca?
- Do Roxy
- Kierunek Rainbow
- Wishky - powiedzieli wszyscy jednocześnie
- Do domu zostawić wszystki rzeczy, a potem po prostu niech pan nas podrzuci na Sunset - zaproponował Izzy. W ostatnim czasie stał się strasznie dojrzały i odpowiedzialny. Myślał za mnie, a teraz również i za całą czworkę swoich kumpli. Pół godziny później siedzieliśmy w Roxy popijając różne alkohole. Duffy tulił się do mojej siostry a ona za każdym razem odpowiadała na to szerokim uśmiechem. Chyba ta trasa pomogła wejść ich związkowi na nowy poziom. Do klubu weszło dwóch rozbawionych facetów z litrowymi, szklanymi butelkami w dłoniach. Popychali się i śmiali.
- Izzy, czy to przypadkiem nie są Rolling Stones? - siedziałam u niego na kolanach. Skinęłam tylko głową w ich stronę.
- Ty serio... E  chłopaki, spójrzcie w stronę baru!
- Ja pierdolę - przeklnął Axl i upił kilka łyków wódki. W tym momencie spojrzał się na niego Mick Jagger i zaśmiał się pod nosem. Klepnął Ronniego Wooda w ramię i obaj przyszli do NASZEGO stolika.
- Witamy pieprzone Guns N' Roses. Możemy się dosiąść? - wszystkim odebrało mowę.
- Jasne... - odpowiedziałam - Kate, usiądziesz na kolana Stevenowi? - poprosiłam, ponieważ brakło już miejsca.

Siedzieliśmy razem do późnej nocy, a raczej wczesnego ranka. Wracaliśmy do domu pieszo, chcąc trochę wytrzeźwieć. Stonesi zostali jeszcze w klubie. Słońce wschodziło coraz wyżej muskając nasze twarze pomarańczowo-czerwonymi promieniami. Karen szła oparta o ramie McKagana. Coś zalśniło na jej palcu. Przymrożyłam oczy i dostrzegłam cienki, złoty krażek. To chyba nie jest...
- Karen, co ty masz na palcu?
- Obrączkę - odpowiedziała krótko.
- Co?! - stanęłam na środku chodnika
- No bo widzisz, Rose, byliśmy w Vegas trzy miesiące temu. Kończyłam 17 lat, więc teoretycznie mogłam wziąć ślub z Duffym, bo przecież jest pełnoletni.
- Co ty zrobiłaś?! - wrzasnęłam - Oszalałaś!
- Rose, nie wtrącaj się w moje sprawy! Mam ci przypomnieć, jak byłaś zaręczona z Izzym po 8 miesiącach znajomości?
- Zaręczona, Karen! To różnica. Zawsze możesz się z tego wykręcić, albo po prostu poczekać. Ślub to poważna sprawa! - chyba słyszało mnie całe Sunset.
- Kurwa Rose daj spokój i powiedz mi, jeśli coś ci nie pasuje! Wiem, że to do mnie masz pretensje! - stanął naprzeciwko mnie.
- Ej, spokojnie towarzystwo - wtrącił się Jeff.
- Kurwa, moja NIEPEŁNOLETNIA siostra wzięła ślub z nieodpowiedzialnym idiotą, a ja mam być spokojna?! Czy ty siebie słyszysz? - Duff nabrał czerwonego koloru na twarzy i zacisnął pieści - Zabierz mnie stąd Stradlin, bo mu przyjebię, a potem będziesz musiał zeskrobywać moje resztki z asfaltu - syknęłam - Przynajmniej będzie siedział za to w pace - rzuciłam.
- Tego twojego byłego też tak wkręciłaś? Pewnie najpierw dałaś mu dupy, a potem wielce biedna Rose, poszła się poskarżyć na poli... - nie dokończył, bo oberwał z całej siły od Izziego, aż przewrócił się na ziemię.
- Możesz kurwa obrażać sobie wszystkich, ale nie waż się tykać Rosemary, bo cię zajebię, jak psa! - warknął i obejmując mnie ramieniem zostawił Gunsów za sobą. Poszliśmy w przeciwnym kierunku, rezygnując ze wspólnego spędzenia czasu w willi zespołu.