Rozdział 12

Mogą być błędy. Na pewno są błędy. Przyznaję się, nie sprawdzałam, pisałam na szybko w świetlicy szkolnej na telefonie (dlatego krótsze od ostatniego rozdziału). Wczoraj nie miałam czasu dopisać ani słówka, gdyż byłam na ognisku klasowym/sprzątaniu świata. Zła, mokra i brudna od błota, które zebrałam na nogawkach i butach, chodząc po lesie i wkładając do wielkiego czerwonego wora butelki i kawałki telewizorów, zajrzałam tutaj tylko na chwilę i poszłam spać.

***

Siedziałam w samolocie. Już za trzy godziny miałam się zobaczyć ze Slashem i przekazać mu najnowsze wieści. Przyznam się bez bicia, że w każdej kwestii (koloru pokoju, dodatków, ubrań, imienia) obstawiałam chłopca. Jedno jest pewne, mała nie będzie miała niczego różowego. W grę wchodzą różne odcienie fioletu i zieleni, moich dwóch ulubionych kolorów. Nad imieniem zastanowimy się razem, już z Mulatem.

Zgłosiłam się do recepcji i wzięłam klucz od naszego pokoju. Mój narzeczony będzie tutaj dopiero za dwie godziny. Wzięłam gorącą kąpiel i starannie natarłam się oliwką. Nie chciałam mieć później rozstępów. Przebrawszy się w piżamę ułożyłam się wygodnie w łóżku i włączyłam po cichu telewizor. Byłam jednak tak zmęczona, że zasnęłam.

Taylor,
Muszę być od rana na próbach. Jak się obudzisz i ogarniesz, przyjedź do mnie. Bardzo się za tobą stęskniłem. Tylko pamiętaj o śniadaniu i witaminach. Żebyś się czasem nie wykręciła, wszystko jest na stoliku. Kocham cię

Slash

Uśmiechnęłam się pod nosem i zabrałam za jedzenie kanapek, następnie przebrałam się w wygodne jeansy, tradycyjnie już bluzę i trampki. Zabrałam ubrania na zmianę i wsiadłam do zamówionej nieco wcześniej taksówki.

Hala była ogromna. Wszędzie, jak oszalali biegali techniczni, organizatorzy, ochroniarze, muzycy i bóg wie, kto jeszcze. Zgłosiłam się po swoją przepustkę i zaczęłam przetrzepywać kulisy w poszukiwaniu Slasha. Trafiłam na dzieciaki Duffa i to one wskazały mi drogę do chłopaków. Otworzyłam największe drzwi. Momentalnie skupiło się na mnie sześć par oczu. Spojrzałam z bananem na gębie w stronę mojego narzeczonego. Szeroko otworzył ramiona. Mocno się w niego wtuliłam, odwieszając uprzednio pokrowiec z kreacją i reklamówkę z dodatkami.

-  A to jest właśnie moja Taylor - Tay, to jest Matt i Steven. Resztę znasz - blondyn z długimi włosami strzelił charakterystyczne dla siebie wyszczerz. Zdjęcia w kieszeni piekły mnie coraz bardziej, ale nie wypadało mi chwalić się nimi przy wszystkich. Poczekam, gdy będziemy sam na sam, albo wyłącznie z Izzym (tak w moim opowiadaniu Izzy wystąpi z Gunsami przyp. aut.). Cały dzień słuchałam opowieści o dawnych czasach. Członkowie zespołu opowiadali różne zabawne historie mi, albo Mylesowi, któremu wczoraj Slash zaproponował zastąpienie Axla. Matt razem z Izzym poszli się napić, a Myles razem z Duffem poszli się przebrać do innego pomieszczenia. Stwierdzili, że skoro Slash jest moim narzeczonym, możemy się przebierać w jednym pokoju. Teraz była jedyna okazja.

- Slash mam coś dla ciebie - oświadczyłam. Uniósł brew i objął mnie w talii. Wyciągnęłam z tylnej kieszeni białą kopertę i wcisnęłam mu ją do ręki. Ze łzami w oczach oglądął każde kolejne zdjęcie.

- Jest takie kruche i maleńkie

- Tak, ale będzie silna, już jest - powiedziałam dumnie, a Slash momentalnie oprzytomniał

- Ona? To dziewczynka? - upewniał się rozanielonym głosem. Pokiwałam głową. Chwycił mnie w pasie i obkręcił wogól siebie.

- Spokojnie szaleńcu. Zagrożenie minęło, ale to nie oznacza, że teraz mogę zdecydować się na kolejne bungee - odstawił mnie delikatnie na ziemi i namiętnie pocałował. Nie mam pojęcia, jak długo, ale chciałam by to trwało wiecznie - Tak i to też możemy - uśmiechnęłam się zalotnie.

- Serio? - musnął dłonią moje udo.

- Chyba o czymś zapomniałeś...? Gala...za dziesięć minut pod sceną... ty, a ja na widowni - wyrzucałam strzępki zdań. Westchnął i powoli się ode mnie oderwał - I jak? - obkręciłam się na czubkach palców.
- Dobrze wiesz, że wyglądasz olśniewająco. Jesteś najpiękniejszą kobietą na świecie - spłonęłam rumieńcem.Podeszłam do niego od tyłu i kopnęłam kolanem w tyłek
- Co ty...?
- Na szczęście - pogłaskałam go po policzku i wyszłam zająć swoje miejsce. Przy wyznaczonym stoliku siedziało już kilka kobiet. Poznałam żonę Mylesa i córki Duffa, z którymi siedziała prawdopodobnie jego żona. Ta pierwsza siedziała wyraźnie zakłopotana całą sytuacją. Przecież jaj mąż nawet nie należał do legendarnego zespołu.
- Cześć Selena - uśmiechnęłam się do niej przyjaźnie. Uśmiechnęłam się przymilnie do reszty. Kobiety zmierzyły mnie od stóp do głów. Prawdopodobnie nie mogły się domyślić z kim tu jestem i co robię.
- Hej - cmoknęła mnie w policzek - Długo tutaj jesteś?
- Od przedpołudnia
- Chciało ci się tak długo czekać? - wzruszyłam tylko ramionami.
Na scenie zapaliły się wszystkie światła a publika zaczęła bić brawa. Do mikrofonu podszedł Billy Joe z zespołem Green Day i zasupportował nasze gwiazdy. Dogłębnie analizowałam ich miny, gdy wokalista wyczytywał każdego po kolei i komplementował. Slashowi zrobiło się bardzo głupio. Muzycy odebrali statuetki i przemówili krótko do ludu.  Spłonęłam rumieńcem, gdy Slash wymienił moje imię przez mikrofon. Wszystkie Gunsowe żony i kochanki spojrzały na mnie zdziwione. Zespól zagrał dwa legendarne kawałki. Myles był bardzo zdenerwowany. Starał się zaśpiewać w oryginalnej tonacji. W kilku kulminacyjnych momentach nie było perfekcyjnie, ale nie ma drugiej osoby na świecie, z takim głosem, jak Axl. Razem z Seleną zaczęłyśmy po wszystkim głośno klaskać. Wyjątkowa chwila - Gunsi na jednej scenie po przeszło dwóch dekadach. Szkoda, że Rudy wypiął się na wszystko tyłkiem. Chłopcy zeszli ze sceny i momentalnie pojawili się obok nas. Rozpoczęło się after party.Przesiadaliśmy się od stolika do stolika. Poznałam Rolling Stonesów, Aerosmith, Skid Row - zespoły, które podziwiałam. Wszyscy wznosili toasty. Za każdym razem starałam się wykręcić sokiem, lub w szczególnym przypadku, gdy trafiło na Aerosmith po prostu iść do łazienki. "Ze mną się nie napijesz?" powtarzał Joe Perry. Chłopcy często się rozchodzili, a to do wywiadu, a to pogadać ze znajomymi. Przyznam, że byłam już cholernie zmęczona, ale nie chciałam psuć Slashowi tak ważnego wieczora. Oczy same mi się zamykały
- Nie wyspałaś się? - szepnęła mi do ucha Selena.
- Nie po prostu w moim stanie... - nie zdążyłam ugryść się w język. Dziewczyna spojrzała na mój brzuch ukryty pod kilkoma warstwami materiału, tylko, gdy siedziałam można było coś dostrzec.
- Jesteś w ciąży? - nadal mówiła bardzo cicho.
- Tak, ale trzymamy to w tajemnicy, a raczej ja chcę to możliwie jak najbardziej ukryć - poprawiłam sukienkę.
- Ale czemu? - zdziwiła się.
- Slash cały czas walczy o dzieci. Pomyśl, jak to będzie wyglądało w sądzie. Rok po jego rozwodzie jesteśmy zaręczani, a ja spodziewam się jego dziecka. Proszę, nikomu nie mów - posłałam jej błagalne spojrzenie.
- Nie ma sprawy, Tay. Idź do hotelu co? Weź ciepły prysznic i połóż się spać. Przekażę Slashowi, że już poszłaś
- Dziękuję. Wracamy jednym samolotem, czy jak?
- Ja lecę już do Seattle. Myles ma jeszcze kilka koncertów w Kaliforni z twoim narzeczonym i z Alter Bridge - mocno się do niej przytuliłam.
- To do zobaczenia wkrótce - odwzajemniła mój gest. Wsiadłam do jednej z taksówek, których stało dosyć sporo. Nie spodziewałam się, że tak polubię żonę Mylesa. Jest bardzo milą, dobrą i skromną osobą. Świetnie mi się z nią rozmawia. Prawdę mówiąc, nie wiem, co bym dzisiaj bez niej robiła. Wróciłam do naszego pokoju i zrobiłam, tak jak poradziła mi koleżanka. Chwilę później nic już nie czułam. Spałam.
Otworzyłam powieki. Świtało. Przekręciłam się na drugi bok i natknęłam się na coś twardego. Zmierzyłam to coś wzrokiem. Slash siedział po turecku na łóżku i obserwował moją twarz - Czemu nie śpisz? - zapytałam.
- Dopiero przyszedłem. Lubię sobie tak na ciebie popatrzeć - poczułam gorąco na policzkach. Zarumieniłam się. Miąłam nadzieję, że w ciemnościach niczego nie zobaczy. Objął moją twarz i pocałował w oba policzki.Przyciągnęłam go do siebie i wczepiłam dłonie w jego włosy, zrzucając wcześniej cylinder. Usiadł an mnie okrakiem i włożył ręce pod moją koszulkę głaskajac okrężnymi ruchami odstający brzuszek. Uniosłam się na łokciach i namiętnie całowałam. W kilka sekund zdarliśmy z siebie ubrania. Ewidentnie się ze mną droczył. Robił wszystko strasznie wolno. Doprowadzało mnie to do furii. Przekręciłam nas i teraz ja mogła podejmować różne decyzje. On pieścił moje piersi, które teraz były bardzo wrażliwe na każdy dotyk. Cicho pojękiwałam. Zaśmiał się tryumfalnie i całował od szyi aż po kobiecość.
Nigdy jeszcze nie przeżyłam czegoś takiego. No może wyłączając noc, kiedy byliśmy ze sobą pierwszy raz od roku. Wszystko odczuwałam podwójnie, intensywniej. Slash zasnął, a ja patrzyłam na jego spokojną twarz rozświetloną kilkoma promykami wschodzącego słońca, które przebiły się przez bambusowe rolety. Wsunęłam się wolno w jego szerokie ramiona. Poczułam delikatny pocałunek na czole. Uśmiechnęłam się pod nosem i ucięłam krótką drzemkę.